12-15 Οκτ 2018 Δεύτερο Προσκυνηματικό ταξίδι στη Β. Ήπειρο

Το Παράρτημα ΕΑΑΣ Νομού Ξάνθης, έχοντας παρακαταθήκη τις προηγούμενες επισκέψεις-προσκυνήματα στη Βόρειο Ήπειρο και κάνοντας πράξη την επιθυμία των μελών του που πηγάζει από ιερό καθήκον να επισκεφθούμε, ως απότιση της οφειλόμενης ελάχιστης Τιμής στη Μνήμη των Ηρώων προγόνων μας, τα Ελληνόπουλα εκείνα, που πριν από 78 χρόνια πολέμησαν για την Ελευθερία της Πατρίδος μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος τους και έπεσαν ηρωικά στη Βόρειο Ήπειρο, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», πραγματοποίησε για 2η φορά φέτος και για 6η συνολικά, προσκυνηματικό ταξίδι στους ιερούς αυτούς τόπους.

Το προσκυνηματικό μας αυτό ταξίδι, είχε ως κύριο σκοπό να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ήρωες νεκρούς μας που υπάρχουν διάσπαρτοι και άθαφτοι στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, στα υπάρχοντα Στρ. Νεκροταφεία στους ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ, στην ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ (Μοναστήρι Αγ. Νικόλαος), στην Χιμάρα στον περίβολο του σπιτιού της Ηρωίδας «Μάνα της Χιμάρας» κ. Ερμιόνης Μπρίγκου και στο ΔΕΛΒΙΝΟ (Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου). Επιστέγασμα η άφιξη μας στο ιστορικό ΥΨΩΜΑ731, τις σύγχρονες «Θερμοπύλες που δεν έπεσαν ποτέ». Συνδυάστηκε και με προσκύνημα στον τάφο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στο Κολικόντασι Βερατίου.

Το ταξίδι μας συνδυάστηκε με επίσκεψη και προσφορά σχολικού εξοπλισμού, γραφικής ύλης και αθλητικών ειδών στα σχολεία της Ομογένειας «ΟΜΗΡΟΣ» στη Χιμάρα και «ΠΝΟΗ ΑΓΑΠΗΣ» στο Αργυρόκαστρο και τον Μεσοπόταμο, ως έμπρακτη στήριξη των νέων της Ελληνικής ομογένειας Τα είδη αγοράστηκαν με τα χρήματα επωνύμων και ανωνύμων δωρητών που προσέτρεξαν στη σχετική έκκλησή μας. Δώρα επίσης προσέφεραν ιδιωτικά και πολλοί συνταξιδιώτες μας. Παράλληλα συναντηθήκαμε με τους γηγενείς μας με τους οποίους συζητήσαμε, ακούσαμε τα προβλήματα τους, αφουγκραστήκαμε τους προβληματισμούς τους, μας εξέφρασαν την επιθυμία τους να τους επισκεπτόμαστε τακτικά και να μην τους ξεχνάμε. Τους βεβαιώσαμε ότι ποτέ δεν τους ξεχνούμε και τους υποσχεθήκαμε ότι οι επισκέψεις μας δεν θα σταματήσουν και είμαστε πάντα στο πλευρό τους.

Φέτος το Παράρτημα προκειμένου να πραγματοποιήσει την επιθυμία πολλών συμπολιτών μας και άλλων εκτός Ξάνθης, οι οποίοι ακούγοντας τις εμπειρίες μας από τα συνεχόμενα ταξίδια μας, ή έχοντας οι ίδιοι την επιθυμία να συμμετάσχουν σ’ ένα τέτοιο προσκύνημα, πραγματοποίησε 2 μεταβάσεις στην Β. Ήπειρο, η 1η από 23 μέχρι 26 Σεπτεμβρίου (104 προσκυνητές με ένα λεωφορείο από Ξάνθη και ένα από Αθήνα) και η 2η από 12 μέχρι 15 Οκτωβρίου (59 προσκυνητές με ένα λεωφορείο από Αθήνα).

Το συνοπτικό οδοιπορικό μας, με τις κύριες δραστηριότητες και γεγονότα κατά ημέρα, ήταν :

12 Οκτωβρίου ( 1η ημέρα ): Αθήνα- Καλπάκι – Αργυρόκαστρο

Η πρώτη μας στάση έγινε στο ΚΑΛΠΑΚΙ όπου επισκεφθήκαμε το Πολεμικό Μουσείο Αγώνα 1940. Παρακολουθήσαμε οπτικοακουστική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου και θαυμάσαμε τα ιστορικά εκθέματα – ντοκουμέντα του μουσείου. Οι στρατιώτες ξεναγοί μας επίλυσαν τις απορίες σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου. Σε κοντινή απόσταση είδαμε και τη σπηλιά που χρησιμοποιήθηκε, κατά τη διάρκεια του πολέμου, ως Στρατηγείο του Διοικητή της 8ης Μεραρχίας, Χαράλαμπου Κατσιμήτρου την είσοδο της οποίας σήμερα κοσμεί η προτομή του. Η πίστη του να υπερασπιστεί τη γραμμή άμυνας Ελαίας - Καλαμά καθήλωσε τις Ιταλικές δυνάμεις στο Καλπάκι. Από μακριά είδαμε το γιγάντιο μπρούτζινο άγαλμα του πολεμιστή στρατιώτη του '40 στο λόφο ‘’Σειλητούρια’’, όπου δεσπόζει της περιοχής. Στην πλαγιά του λόφου προφήτης Ηλίας, το καλοδιατηρημένο ΟΧΙ θυμίζει την εποχή και το έπος του '40.

Περάσαμε τον μεθοριακό σταθμό της Κακαβιάς και εισήρθαμε στα ιερά εδάφη της Βορείου Ηπείρου. Σε απόσταση 6 χλμ. φθάνουμε στο χωριό Βουλιαράτες, ένα από τα Ελληνικά χωριά της επαρχίας Δρόπολης, που βρίσκεται επί της οδού Κακαβιάς – Αργυροκάστρου. Δίπλα στο χωριό, ο ομογενής Μπάκος Ιωάννης, είχε χτίσει εκκλησάκι, στον προαύλιο χώρο του οποίου είχαν ταφεί 59 αναγνωρισθέντες Έλληνες στρατιωτικοί, τους τάφους των οποίων και φρόντιζε, όπως και οι άλλοι κάτοικοι. Επί καθεστώτος Χότζα, που επέβαλε την καταστροφή επί ποινή θανάτου όλων των θρησκευτικών μνημείων, έκρυψε τους σταυρούς και τηρούσε με μεγάλη μυστικότητα τον κατάλογο με τα ονόματα των νεκρών ηρώων. Συνεχιστής σήμερα ο γιος του, Γ. Μπάκος (ή Πάκος), που από ετών φροντίζει τους τάφους και το ηρώο. Μετά το 1991 και με πιστώσεις του Ελληνικού ΥΕΘΑ ανακαινίστηκε το παλαιό μικρό εκκλησάκι που αφιερώθηκε στην Αγία Σκέπη και ιδρύθηκε στρατιωτικό νεκροταφείο, που πήρε τη σημερινή μορφή του και εγκαινιάσθηκε την 28η Οκτ 1999. Στις 13 Ιουλ 2018 εδώ τοποθετήθηκαν τα οστά 100 πεσόντων που ανευρέθηκαν στις έρευνες που έγιναν στο ΝΤΡΑΓΚΟΤI. Τελέσαμε Τρισάγιο και ακολούθησε κατάθεση στεφάνου από τον Επίτιμο Α’ Υπαρχηγό ΓΕΣ, Αντιστράτηγο ε.α. Γωγουβίτη Βασίλειο. Τηρήσαμε ενός λεπτού σιγή και από όλους μας ψάλθηκε ο Εθνικός Ύμνος. Ο κ. Γεώργιος Μπάκος, μας υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά, μας εξιστόρησε τα Γεγονότα και μας απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις.

Φθάσαμε στο Αργυρόκαστρο και κατευθυνθήκαμε στον επιβλητικό Μητροπολιτικό Ναό της Αναστάσεως όπου παρακολουθήσαμε, μαζί με ντόπιους χριστιανούς, τον Εσπερινό. Εδώ μας υποδέχθηκε εγκάρδια και μας καλωσόρισε ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κ. κ. Δημήτριος. Μαζί του μεταβήκαμε στο 9χρονο Ελληνο-Αλβανικό Σχολείο, «Πνοή Αγάπης», που βρίσκεται δίπλα στον προαύλιο χώρο του ναού και λειτουργεί υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, όπου επιδώσαμε και τα δώρα μας. Η Διευθύντρια του σχολείου, η ομογενής κ. Κουρεμένου Μελπομένη, και το προσωπικό του σχολείου, μας υποδέχθηκαν και μας προσέφεραν αναψυκτικά και γλυκά. Η διευθύντρια μας ενημέρωσε για τα θέματα του σχολείου καθώς και για τη γενική εκπαίδευση της ομογένειας.

Τέλος εκ μέρους του Παραρτήματος, έγινε ενημέρωση για την μάχη στο Ύψωμα 731. Προβλήθηκαν κινηματογραφικά στιγμιότυπα της εποχής με μαρτυρίες από επιζώντες μαχητές καθώς και σχετικές φωτογραφίες.

13 Οκτωβρίου ( 2η ημέρα ): Αργυρόκαστρο – Κλεισούρα – Υψ.731- Τάφος Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - Αυλώνας

Ξεκινάμε για Κλεισούρα και μέσα από τα επιβλητικά και αγρίας ομορφιάς υψώματα της στενωπού, παρέα με τον ποταμό Αώο που με τα γάργαρα γαλαζοπράσινα νερά του μας μαρτυρεί ότι κι εγώ από την Ελλάδα έρχομαι και προσκυνώ καθημερινά τους ήρωες μας, φθάνουμε στο Ντραγκότι. Εδώ υπήρχε ένα άτυπο νεκροταφείο. Ένας σταυρός μαρτυρούσε ότι εδώ βρίσκονται τάφοι ηρώων. Μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2018, η διαδικασία αναζήτησης, εκταφής, ταυτοποίησης και ταφής των Ελλήνων πεσόντων στις περιοχές του Αργυροκάστρου. Βρέθηκαν τα οστά 673 ηρώων.

Λίγα χιλιόμετρα πριν την ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ υψώνεται ένας τεράστιος σταυρός του που μαρτυρά την ύπαρξη του Μοναστηριού του Αγίου Νικολάου, έργο και αυτό του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, με στρατιωτικό νεκροταφείο, στο οποίο υπάρχουν 350 κενοί τάφοι (ανά 28άδες, με σταυρούς, χωρίς ονόματα ακόμη) και 850 θέσεις οστεοφυλακίων που προορίζονταν για να τοποθετηθούν τα οστά των ηρώων μας που φυλάσσονται σε μεταλλικά οστεοφυλάκια μέσα στον Ιερό Ναό.

Τι ευτυχής συγκυρία !!!! Μόλις χθες, 12 Οκτωβρίου 2018, ημέρα Παρασκευή και ώρα 12.00 έγινε η κηδεία και η ταφή 573 ηρώων μας, αγνώστων στοιχείων, που οι σωροί τους βρέθηκαν στο Ντραγκότι (Άλλοι 100 ήρωες ετάφηκαν στο στρατιωτικό νεκροταφείο, στις Βουλιαράτες, στις 13 Ιουλίου 2018). Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τις εργασίες που πραγματοποιούσαν για την τοποθέτηση των οστών.

Τελέσαμε Τρισάγιο και ακολούθησε κατάθεση στεφάνου από τον Υποστράτηγο ε.α. Μακρή Δημήτριο. Τηρήσαμε ενός λεπτού σιγή και από όλους μας ψάλθηκε ο Εθνικός Ύμνος με την ηχώ του να αναπαράγεται στα άγρια και αιματοβαμμένα στενά. Αμέσως μετά αναχωρήσαμε για τον κύριο σκοπό της επίσκεψής μας, το προσκύνημα στο ύψωμα 731. Από ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ μέχρι το ύψωμα 731, δεν ανεβαίνει, ούτε λεωφορείο ούτε άλλο κοινό όχημα παρά μόνο διαμορφωμένα τζιπ 4χ4, στα οποία επιβιβαστήκαμε και ταξιδεύοντας στον δύσβατο κακοτράχαλο και ορεινό χωματόδρομο, φθάσαμε στο ύψωμα 731. Λίγο πριν από την κορυφή, υπάρχει μια μικρή πέτρινη πλάκα, μνημείο για Ιταλούς νεκρούς (κατεστραμμένο πλέον) με χαραγμένη την επιγραφή στα ιταλικά «η Μεραρχία Πούλιε στους πεσόντες, οι οποίοι πρώτοι μεταξύ των στρατιωτών της Ιταλίας έκαμαν το ύψωμα αυτό ιερό πορφυρό θυσιαστήριο χαραυγή για την πατρίδα».

Τριάντα μέτρα ψηλότερα υπάρχει το λιτό μνημείο για τους πεσόντες Έλληνες Ήρωες μας, με την πινακίδα «ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΪΚΩΣ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ 731, ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ 1941». Δίπλα ακριβώς η δική μας μαρμάρινη πλάκα στην οποία αναγράφεται, «ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!! ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΥΨΩΜΑΤΟΣ 731 ΤΑΠΕΙΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗΣΑΣ – Παράρτημα ΕΑΑΣ Ν. Ξάνθης, 27 Ιουν 2015», που τοποθετήσαμε στο 1ο προσκύνημα μας και από τότε θυμίζει τα δικά μας προσκυνήματα.

Τελέσαμε Τρισάγιο. Ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων από τον Αντιστράτηγο ε.α. Σταμπουλή Αριστείδη και από τον έφεδρο καταδρομέα κ. Βενέτο Ευστράτιο στη μνήμη των 60 συμπατριωτών του Χίων ηρώων που θυσιάσθηκαν στην περιοχή της Β. Ηπείρου. Ενός λεπτού σιγή και από όλους μας ψάλθηκε ο Εθνικός Ύμνος, με τόση ζωντάνια που ο ήχος του αντιλαλούσε στην απέναντι οροσειρά της Τρεμπεσίνας και έφθανε μέχρι το σημείο που ο ίδιος ο Μουσολίνι είχε στήσει το στρατηγείο του για να παρακολουθήσει από κοντά, όπως ήλπιζε, την συντριβή των Ελλήνων.

Έγινε η περιγραφή της Μάχης από τον Πρόεδρο του Παραρτήματος Υποστράτηγο ε.α. Γεωργιάδη Γεώργιο. Μας συγκίνησε όλους με τον ενθουσιασμό του, όπως συγκινήθηκε και ο ίδιος. Οι άγνωστες λεπτομέρειες του αγώνα των ηρώων μας και η μεστή περιεχομένου αφήγηση του μας έκαμαν όλους να κλαίμε μπροστά στο Μνημείο των Ηρώων μας και μερικούς από εμάς να τους υποσχόμαστε ότι κάθε χρόνο, όσο θα ζούμε, θα τους επισκεπτόμαστε και θα κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ, ως ένδειξη τιμής και ευχαριστίας για τον αγώνα που έδωσαν, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Αποδείχθηκε περίτρανα, ότι η ανάβαση στο ύψωμα 731 είναι θέληση ψυχής. Όταν μπορεί και ανεβαίνει ο 97χρονος Επίτιμος Διοικητής Στρατιάς, Αντιστράτηγος ε.α. Κων/νος Κόρκας με την υπέργηρα σύζυγο του και το υπέργηρο ζευγάρι (υποβοηθούμενοι μάλιστα με μπαστούνια) του Υποστρατήγου ε.α. της ΕΛ.ΑΣ Παραλίκα Νικολάου, τότε κανείς μας δεν δικαιολογείται να πει «δεν μπορώ».

Σε συνθήκες συγκινησιακής φόρτισης, κράμα ενθουσιασμού, δέους, ανατριχίλας και Εθνικής Υπερηφάνειας, αναχωρήσαμε ακολουθώντας την αντίστροφη διαδρομή. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε για το προσκύνημα μας στον τάφο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, διερχόμενοι από το Τεπελένι και περνώντας από την πόλη Φίερι φθάσαμε στην περιοχή της Μεγάλης Μουζακιάς. Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Φίερι και διασχίζοντας ένα στενό χωματόδρομο, δίπλα στην ανατολική όχθη του Άψου ποταμού, φθάσαμε στο Κολικόντασι. Εκεί είναι κτισμένη η Μονή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ή Πατροκοσμά, όπου και ο τάφος του.

Προσκυνήσαμε γονυπετείς στον τάφο του. Ήταν τόση η αγαλλίαση που δεχθήκαμε από την Χάρη του που δεν θέλαμε να φύγουμε από κοντά Του. Νοιώσαμε την κούραση και την ταλαιπωρία που είχαμε υποστεί μέχρι τώρα, να μας εγκαταλείπουν. Ανανεωμένοι, πλήρως γαληνεμένοι, αναχωρήσαμε για τον Αυλώνα όπου και διανυκτερεύσαμε.

14 Οκτωβρίου ( 3η Ημέρα): Δρυμάδες - Χιμάρα – Δέλβινο - Άγιοι Σαράντα

Αναχώρηση από Αυλώνα και χρησιμοποιώντας την παραλιακή οδό, έχοντας δυτικά μας την Αδριατική φθάνουμε στους Δρυμάδες. Μια στάση για σύντομο εκκλησιασμό στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους. Με μεγάλη χαρά οι κάτοικοι της περιοχής μας καλοδέχτηκαν και μας εκμυστηρεύτηκαν τα προβλήματα τους. Ο πρόεδρος του Παραρτήματος Χιμάρας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κ. Διονύσιος Μπελέρης, μας καλωσόρισε, μας ευχαρίστησε για τις συνεχείς μας επισκέψεις και με λίγα λόγια μας εξιστόρησε την αποστολή και το έργο τους. Βγήκαμε μαζί με τους ντόπιους αναμνηστική φωτογραφία και αναχωρήσαμε για την Χιμάρα. Ακριβώς στην αρχή της παλαιάς πόλης της Χιμάρας και κάτω από το κάστρο, υπάρχει το 9χρονο Ελληνικό Σχολείο «ΟΜΗΡΟΣ». Μας υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά, η Διευθύντρια κ. Σοφία Παπαγιάννη, δάσκαλοι και μικρά παιδιά του σχολείου. Η γηγενής Φιλόλογος, (από Χιμάρα) κ. Παναγιώτα Νεράντζη μας ενημέρωσε για την ομογένεια της περιοχής και για τα προβλήματα της. Μας συγκίνησε με την γεμάτη Ελλάδα ομιλία της και τον πατριωτισμό της, δείγμα των αισθημάτων και της νοσταλγίας για την πατρίδα των εκεί γηγενών. Τους παραδώσαμε τα δώρα μας. Τα παρευρισκόμενα παιδιά μας ευχαρίστησαν για τον καινούργιο συνθετικό ελαστοτάπητα του γηπέδου που κατασκευάστηκε με έξοδα των ομογενών μας από τον Καναδά, των συνταξιδιωτών μας και των φίλων του Παραρτήματος μας που ανταποκρίθηκαν με ευχαρίστηση και προθυμία στην σχετική έκκλησή μας. Παίξαμε μαζί τους μπάλα και νοιώσαμε την χαρά τους. Προσκυνήσαμε στον παρακείμενο ναό των Αγίων Πάντων, που ίδρυσε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κατά το πέρασμα του από την περιοχή και κατευθυνθήκαμε για το σπίτι της κ. Ερμιόνης Μπρίγκου το οποίο βρίσκεται εκτός κατοικημένης περιοχής της Χιμάρας, όπου φθάσαμε μετά από ποδαρόδρομο σε ανηφορικό μονοπάτι 2 χιλμ.

Η κ. Ερμιόνη Μπρίγκου, «Η Μάνα της Χειμάρρας», όπως την ονομάζουν, μας υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Στον κήπο του σπιτιού της έχει φυτέψει μια μυρτιά. «Για να μην είναι τα παιδιά στον ήλιο», λέει. Τα παιδιά είναι έξι Έλληνες στρατιώτες που πολέμησαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41, σκοτώθηκαν στη Χειμάρρα και θάφτηκαν στον κήπο του πατρικού της. Από τότε μένει εκεί με την οικογένεια της «για να μην είναι μόνοι οι Ήρωες». Τους περιποιείται, τους ανάβει καθημερινά κερί και τους μιλάει συνεχώς. Σήμερα τους είπε «έρχονται πατριώτες μας από την Ελλάδα για να σας δουν και να σας τιμήσουν. Οι ψυχές σας θα είναι ευχαριστημένες». Δεν έκρυψε την στεναχώρια της για την σημερινή κατάσταση της Πατρίδας μας και την ανησυχία της για το μέλλον μας. Μια επιβλητική και σεβάσμια μορφή, μια Ελληνίδα Ηρωίδα.

Τελέσαμε Τρισάγιο και επακολούθησε προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφάνου από τον Υποπτέραρχο ε.α. Πυλούδη Χρήστο, ενός λεπτού σιγή και από όλους μας ψάλθηκε ο Εθνικός Ύμνος. Η κ. Ερμιόνη Μπρίγκου μας διηγήθηκε τα τόσα πολλά που θυμάται από εκείνη την εποχή, ούσα 9 χρονών κοριτσάκι. Ρίγη συγκινήσεως μας διαπέρασαν όλους. Στο τέλος μας φιλοξένησε στο σπίτι της, είδαμε τα ατομικά αντικείμενα των Ηρώων μας που με μεγάλη προσοχή διατηρεί από τα παιδικά της χρόνια και τα βραβεία και τα τιμητικά διπλώματα που της έχει απονείμει η Ελληνική Πολιτεία και διάφοροι φορείς. Μας κέρασε γλυκό και την αποχαιρετήσαμε με την υπόσχεση ότι πάλι του χρόνου θα «ευχαριστήσουμε τις ψυχές των παιδιών της».

Κινηθήκαμε, αντικρίζοντας τα Διαπόντια νησιά (Οθωνούς, Μαθράκι και Ερεικούσα) και την Κέρκυρα, προς το άλλοτε γεμάτο Ελληνισμό χωρίο Δέλβινο, κοντά στους Αγίους Σαράντα, όπου κάτω από το καμπαναριό του Ι.Ν. του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο οστεοφυλάκιο που υπάρχει, φυλάσσονται τα οστά των σωρών 19 νεκρών Ελλήνων στρατιωτικών που ανευρέθηκαν στην περιοχή. Τελέσαμε Τρισάγιο, στεφάνι κατέθεσε ο Ταξίαρχος ε.α. Ισπανόπουλος Κων/νος, τηρήσαμε ενός λεπτού σιγή και όλοι μαζί με τους παρισταμένους ομογενείς κατοίκους ψάλλαμε με συγκίνηση τον Εθνικό Ύμνο.

Ο πρόεδρος του τοπικού Παραρτήματος της Ομόνοιας κ. Μπιλέρης Ρολάντος, μας καλωσόρισε και μας ενημέρωσε για την κατάσταση των γηγενών της περιοχής. Μας τόνισε με λύπη ότι παλιότερα εκλεγόταν από τους γηγενείς Νομάρχης της περιοχής και Δήμαρχος της πόλεως, ενώ τώρα μετά δυσκολίας εκλέγεται ένας δημοτικός σύμβουλος

Αναχωρήσαμε κατευθυνόμενοι προς τους Αγίους Σαράντα όπου αφού εγκατασταθήκαμε στο ξενοδοχείο, το βράδυ συνδιασκεδάσαμε σε παρακείμενο εστιατόριο με παραδοσιακή ελληνική μουσική και τραγούδια. Την τιμή, να παρευρεθεί και να διασκεδάσει μαζί μας, μας έκανε ο αντιπρόεδρος του τοπικού Παραρτήματος της Ομόνοιας κ. Βασίλειος Αινείας.

15 Οκτωβρίου ( 4η Ημέρα): Άγιοι Σαράντα – Μεσοπόταμος – Ηγουμενίτσα – Ιωάννινα - Αθήνα

Από τους Αγίους Σαράντα μεταβήκαμε στο χωριό ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΟΣ στο Κολλέγιο «ΠΝΟΗ ΑΓΑΠΗΣ» που λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ι. Μητροπόλεως Αργυροκάστρου. Μας υποδέχθηκαν ο Διευθυντής του Κολλεγίου κος Θωμάς Ντάλλας, οι καθηγητές και οι μαθητές του. Παρακολουθήσαμε μια σύντομη ενημέρωση για τις δραστηριότητές, επιδώσαμε τα δώρα που προοριζόταν για το Κολλέγιο, μπήκαμε στις τάξεις την ώρα του μαθήματος και συνομιλήσαμε με μαθητές και καθηγητές. Εδώ χαρήκαμε την εικόνα των μαθητών, την ομοιομορφία στο ντύσιμο τους, την περιποίηση τους, την ευγένεια τους και την αγάπη τους για την Πατρίδα μας. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε τοποθετημένα μέσα στις αίθουσες τα 35 θρανία και καθίσματα που με πολύ αγάπη τους είχαμε παραδώσει στην προηγούμενή μας επίσκεψη.

Στην ουσία εδώ έλαβε τέλος και το προσκύνημα μας. Αναχωρήσαμε για τον μεθοριακό σταθμό Μαυρομάτι (Σαγιάδα), περάσαμε τα σύνορα και μπήκαμε στη Χώρα μας.

Στην πρώτη επίσκεψη μας, τον Ιούνιο του 2015, γράφαμε χαρακτηριστικά «Θεωρούμε χρέος μας να αναδείξουμε και να προβάλουμε τη δραστηριότητα αυτή, προσδοκώντας, ότι οι προσπάθειες της Ελληνικής Πολιτείας θα συνεχιστούν , μέχρι να τοποθετηθούν τα οστά, που φυλάσσονται στα οστεοφυλάκια, στη γη για την οποία αγωνίστηκαν.» Στα φετινά ταξίδια μας είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση να δούμε εμείς οι ίδιοι, να γίνονται εκταφές οστών των πεσόντων Ηρώων μας και να θάβονται στα δύο υπάρχοντα στρατιωτικά νεκροταφεία. Ήδη έχουν θαφτεί 673 Ήρωες.

Ευχαριστούμε όσους και όσες συμμετείχαν στο φετινό μας Προσκύνημα, αφού με την παρουσία τους έδειξαν έμπρακτα, ότι εμείς που ζούμε στην Μητέρα Πατρίδα την Ελλάδα, δεν ξεχνούμε τους ηρωϊκούς μας νεκρούς και ταυτόχρονα ότι είμαστε στο πλευρό των κατοίκων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, συντελώντας έτσι στη διατήρηση και ενδυνάμωση των δεσμών μας, αναγνωρίζοντας το σημαντικό Εθνικό έργο που επιτελούν, κρατώντας ζωντανό τον Ελληνισμό και την Ελλάδα, στην ευαίσθητη αυτή περιοχή. Υποσχόμαστε δε, ότι και του χρόνου και κάθε χρόνο θα πραγματοποιούμε το ιερό αυτό προσκύνημα.

Το Παράρτημα ΕΑΑΣ Ν. Ξάνθης, ανακοινώνει, ότι :

Το επόμενο Προσκύνημα (με 2 λεωφορεία) στους ίδιους προορισμούς στη Βόρειο Ήπειρο, θα είναι από 22 έως 26 Σεπτεμβρίου 2019.

(ταυτόχρονες αναχωρήσεις από ΞΑΝΘΗ και ΑΘΗΝΑ). Δηλώσεις Πρόθεσης Συμμετοχής (από τώρα) στα τηλέφωνα : 6937100910 & 6937409943.

Προσφέρει, σε κάθε ενδιαφερόμενο Σύλλογο/Ένωση, κλπ που επιθυμεί να διοργανώσει αντίστοιχο ταξίδι σε διαφορετική ημερομηνία, κάθε

πληροφορία από την αποκτηθείσα εμπειρία.

Δύναται επίσης να διαθέσει και αρχηγό /διοργανωτή, από τα μέλη του, εφόσον ζητηθεί.

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Αργύριος Ανδριώτης

Ταξίαρχος ε.α.

Μέλος του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ξάνθης